Kategoria: Ekonomika turystyki
EFEKTY EKONOMICZNE
W miarę rozwoju- turystyki masowej w świecie współczesnym ekonomika turystyki umacnia swoją pozycję jako d y scyplina naukowa w naukach gospodarczych wielu krajów. Z prostego faktu, .iż obsługa turystyki wkracza w inne dziedziny gospodarki, np. transport, rolnictwo, handel wewnętrzny, inwestycje,-budownictwo, spożycie, wynika, że ekonomika turystyki musi uwzględniać różnorodne związki. Ogólny stan gospodarki narodowej st nowi podstawę rozwiązywania wszelkich partykularnych problemów turystycznych, ponieważ wielkość wydatków na turystykę zależy od poziomu gospodarki,‘jako całości (i oczywiście od efektów ekonomicznych działalności turystyczne.
EKONOMISTA ANGIELSKI
D. Prawdin zaznaczał, że przez długi, czas nie wiadomo dlaczego — uważano w ZSRR, iż pojęcie „ekonomika” nie może odnosić się do przedsiębiorstw ‚nieprodukcyjnych. S. Kuznets, ekonomista angielski, stwierdzał, że wie- _ my znacznie mniej o sektorze usług niż ó produkcji, a przecież częścią’ tego sektora jest bbsługą turystyczna i.działa ją w nim zespoły zaangażowane w tworzeniu oraz wdrażaniu wiedzy praktycznej obok zespołów, którym podlegają decyzje, społeczne i polityczne. Nie ma zresztą, w tym nic dziwnego.— pisze.S. Kuznets ‘— działalność nie mieszcząca się’ w znanych wzorcach jest trudniejsza do zmierzenia i umyka w ten sposób ekonomicznej analizie .
WAŻNA DZIEDZINA ZAINTERESOWAŃ
Szczególnie-ważną dziedziną zainteresowań ekonomiki turystyki jest problematyka decyzyjna z bogatym zestawem aspektów poznawczych,inicjatywnych i kierowniczych. „Wchodzą tu w szczególności — obok środowiskowych problemów ekonomicznych i społecznych — zagadnienia rangi walorów turystycznych miejscowości, klimatu, krajobrazów, zasobów naturalnych ziemi. J.‘Krippendorf ,stwierdza, że w nauce o gospodarce turystycznej obrót w og^le nie jest rozpatrywany, albo jest uwzględniany w nieznacznym zakresie, podczas gdy inne strony gospodarki narodowej traktuje się’ bardzo szeroko i poświęca im bogatą literaturę.Wprawdzie zagadnienia cen, reklamy, anali? rynku znajdują poczesne miejsce, w literaturze zachodnioeuropejskiej, ale właściwe przedstawienie obrotu turystycznego jako koncepcji marketingowej nadal nie istnieje.
TREŚĆ EKONOMIKI TURYSTYKI
Nauki ekonomiczne umożliwiają opisanie rzeczywistości i’ustalenie zasadniczych współzależności między zmiennymi rzeczywistymi. Znaczy tq, że modele i’inne twierdzenia opisujące, rzeczywistość turystyczną i niebędące z nią w sprzeczności możemy uznać za możliwe do wykorzystania i stosowania,-czyli za praktycznie przydatne. Stosowanaw turystyce , nauka ekonomii oraz narzędzia i metodyk jakimi się posługuje, pozwalają ustalić, czy twierdzenia i oparte na nich modele są prawdziwe. Tylko takie modele ekonomiki turystyki są prawdziwe, które’ odzwierciedlają . rzeczywistość, a więc znajdują swe uzasadnienie i potwierdzenie empiryczne. Treścią ekonomiki turystyki są badanie-i przedstawianie mechanizmów pojawiania się ruchu turystycznego, a przede wszystkim ekonomicznych przesłanek terytorialnego i czasowego przemieszczania mas turystów.
POŚWIĘCONA UWAGA
W książce poświęcono najwięcej uwagi zagadnieniom o charakterze makroekonomicznym, nie pomihięto jednak podstawowych zjawisk występujących w organizacjjach turystycznych i przedsiębiorstwach- turystycznych. Tam, gdzie’jest to konieczne, wskazano odrębności kształtowania się procesów wytwórczych i świadczenia usług w różnych działach gospodarki narodowej, branżach, a nawet układach przestrzennych’—• międzynarodowych, krajowych, regionalnych i lokalnych. Takie ujęcie przedmiotu ekonomik; turystyki umożliwi przede wszystkim spełnienie roli poznawczej i kształcącej. Powiązanie w toku wywodów teorii z prak- tyką spełnia najważniejszą rolę, bo; wyrabia umiejętność krytycznego wnioskowania.W ekonomii socjalistycznej za podstawową metodę naukową uznaje się metodę- dialektyczną . Diektyka marksistowska jako .ogóln a t eoria’ p o z na n i a’ r ż e^c z y w i s t o ści wyjaśnia istotę tego’rozwoju istnieniem i ścieraniem się przeciwieństw.